беоб — [بي آب] ҷое, ки умуман об (дарёву чашма…) надорад ва ё об бароварда нашудааст, обнадошта; хушк: дашти беобу гиёҳ, саҳрои беоб; деҳқони беобу замин деҳқоне, ки соҳиби замини хусусӣ нест; беоб мондан аз об таъмин нашудан; обёрӣ нашудан ◊ беобу нон… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қимат — [قيمت] а 1. баҳо, нарх, арзиш: қимати баланд (ё муносиб) додан; ба қимати… ба нархи…; қимат додан нарх мондан, баҳо додан, арзиш муайян кардан ба чизе; қимат доштан арзиш доштан, арзидан 2. гарон, пурбаҳо; муқоб. арзон; аз арзиши худ зиёдтар, аз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
об — I [آب] 1. моеи шаффофи беранг, ки дар ҳолати софӣ ва беолоишӣ аз омезиши химиявии як унсури оксиген ва ду унсури ҳидроген иборат аст; оби маъдан обе, ки дар таркиби худ маъдан дорад; оби гарм муқоб. оби сард; оби равон оби ҷорӣ: муқоб. оби… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
санъаткорона — [صنعت کارانه] коре, ки нафис ва хеле моҳирона, бо риояти бадеият ба ҷо оварда шудааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ